Soms kan ik mijmerend terug denken aan de tijd dat school, zwemles, voetbaltraining, kinderfeestjes, sporttoernooien, speelafspraakjes en meer van dat soort ongein nog geen deel uitmaakte van onze gezinsagenda.
Het was gewoon wel een tikje overzichtelijker.
Tegenwoordig voelt het als een halve baan om de planning bij te houden van de drie musketiers, mijn man en die van mijzelf.
En dan met name de organisatie die het vraagt om die planning te kunnen uitvoeren.
Heb ik het niet alleen maar over het haal-en breng gebeuren. Wie moet waar hoe laat zijn. Da’s een puzzel, maar op gemiddelde dagen gaat dat wel.
Het venijn zit hem meer in wat iedereen nodig heeft bij die verschillende afspraken. Er zijn dagen dat ze werkelijk alle drie ‘iets’ mee moeten naar school bijvoorbeeld.
Kind 1 moet een stapel wc rollen mee voor het knutselen, kind 2 heeft speelgoed ochtend en mag zijn favoriete speelgoedje mee en kind 3 moet iets mee wat begint met ‘de letter van de week’.
Als iedereen dan in de bakfiets zit met al z’n spullen heb ik echt even een minuutje nodig om te bedenken.. hebben we allemaal alles?
Is natuurlijk wel te doen maar sommige dingen vragen ‘organisatie’.
Pas had ik een mooie. Onze oudste had korfbaltoernooi, viel midden op de bso dag dus ik moest al wat schipperen met mijn werk uren. (lang leve het zzp bestaan).
De middelste had een kinderfeestje en de jongste was op de opvang.
Uit school haal ik kind 1 op en van kind 2 haal ik alleen een schooltas op. Tegelijkertijd gaf ik hem een tas met cadeautjes voor de jarige mee. Die we die dag daarvoor op het nippertje hadden gekocht.
Vervolgens naar huis voor de lunch en daarna zette ik kind 1 af (met tas sportkleren etc) bij de korfbal. Ik keek een paar wedstrijdjes en moest toen op pad om kind 2 op te halen van het feestje.
Die had natuurlijk geen haast want het was veel te gezellig. Eenmaal in de auto weer terug naar het sportveld. Het kwam mooi uit want er was nog 1 wedstrijd te spelen en dan konden we door om kind 3 van de opvang te halen.
Natuurlijk liep eea uit en dreigden we als laatste bij de opvang aan te komen. Vind ik nooit zo fijn.
Enfin uiteindelijk alle kinderen, kleding en tassen weer in de auto onderweg naar huis. Eerlijk? Ik was best moe en dan moest het avondprogramma nog komen!
Laatst hoorde ik een moeder die voor haar puber gezin iedere avond een soort dagplanning op de familie app zette.
Pietje heeft morgen eerste uur vrij dus slaapt uit. (rekening mee houden).
Jantje moet uit school naar de ortho, gaat zelfstandig (huissleutel mee nemen!)
Mama werkt tot 18.00 (graag om 17.45 oven voorverwarmen)
Papa is vroeg thuis maar moet om 18.30 weer weg voor een tennistoernooi.
Allen: graag de was in de mand doen want voor ik naar het werk ga zet ik de donkere was aan.
Ik vond dat echt een geweldig idee! Ga ik onthouden voor als mijn druktemakers in het telefoontijdperk zitten.
Toen ik laatst wat van me af zat te klagen tegen mijn man deed hij een ander praktisch voorstel.
Kunnen we niet zo’n gezinskalender ophangen?
Tja… zou het wat veranderen? Het impliceert een beetje dat iedereen dan wat meer verantwoordelijkheid neemt voor ‘de organisatie’ van die planning.
Maar we weten allemaal hoe het loopt. Twee zijn er sowieso nog te jong om daar wat mee te doen. En die andere twee? Die gaan er stilletjes van uit dat de vrouw des huizes het wel regelt:)
Haha… ze hebben helemaal gelijk.
Laat mij af en toe maar even klagen over onze drukke gezinsplanning, maar laat het me verder toch maar blijven organiseren. Is uiteindelijk voor iedereen het beste denk ik. Ook voor mij.
Meer lezen? volg mij op instagram om te zien wanneer er weer een nieuwe blog online staat!