Ik was zwanger van onze oudste en we zaten aan het avondeten. Een maaltijd die tot dat moment zelden bestond uit gekookte aardappelen, groente en vlees. Het zogenoemde AGV’tje.
Vaker was het een gerecht met pasta, rijst, wraps, ovenschotel, stamppot of gebakken aardappelen. Op zich niets mis mee.
We kregen het erover of we dit anders zouden gaan doen als de kleine er straks was. We vonden dat wel een goed idee. Kijkend naar onze eigen jeugd waar voornamelijk gekookte aardappels op het menu hadden gestaan, zagen we daar wel een meerwaarde in. Niet de hele week maar 1x in de week leek ons een mooi streven.
En zo geschiedde. Het is natuurlijk maar een klein voorbeeldje. Maar het illustreert wel mooi hoe je in je dagelijks leven aanpassingen doet zodra er kinderen zijn. Puur met als doel ‘goed voorbeeld doet goed volgen’.
Laatst reed ik in de auto, hoor ik ineens op belerende toon vanaf de achterbank; ‘Mam, je mag hier maar 60 he’.
Ik werp een blik op mijn kilometer teller, ja inderdaad… 64. Kan niet natuurlijk.
Net als op het laatste moment door oranje racen. Kan niet natuurlijk, maar ik doe het wel eens.
Of toch oversteken terwijl het voetgangerslicht niet groen geworden is (maar er werkelijk geen kip aan komt).
Of je boterham te dik beleggen. Gewoon omdat het kan. Moet je niet doen natuurlijk met al die potten kijkers.
Vloeken als je hard je teen stoot. Ook niet slim.
En zo zijn er natuurlijk nog veel meer momenten waarop het verstandiger is het goede voorbeeld te geven, terwijl je daar eigenlijk even geen zin in hebt.
Mooie is ook dat we dit ook van onze kinderen verlangen blijkbaar.
Want al dacht ik vroeger dat ik het nooit ging zeggen, de zin ‘geef nou even het goeie voorbeeld’ heb ik mezelf al meermaals horen zeggen.
Staan die oudste twee gevaarlijk te doen op een klimrek, maken ze salto’s op de trampo, springen ze op de bank. En ga zo maar door.
Niet echt handig als die van 2, die een ware copycat is, daar ook bij staat. Want drie keer raden wat hij daarna gaat doen.
En ook al vind ik dus eigenlijk dat je daar als opvoeder je taak in hebt, en niet de oudere broers, is het toch wel makkelijk om te zeggen.
GEEF HET GOEDE VOORBEELD.
Het heeft natuurlijk ook wel iets heel moois. Dat kinderen zoveel leren door na te doen.
Nu de oudste in groep drie lees onderwijs krijgt, probeert nummer 2 (door kijken en kopiëren) ook vast wat letterkennis mee te pakken.
En zo zullen onze kids ook heus dingen van ons oppikken zonder dat we het weten, omdat we het goede voorbeeld geven.
Andersom zullen ze ook wel eens dingen doen die we minder handig vinden, omdat we dat voorbeeld blijkbaar geven.
Zo wordt er in dit mannen gezin regelmatig trots gekeken als er een harde scheet klinkt. Niet iets wat ik ze voorleef natuurlijk.
Maar er zijn meer rolmodellen in dit gezin blijkbaar;)
Al met al vind ik het een mooi gegeven. Leren door te observeren. Kijken, kijken en kopiëren.
En zelf word ik er ook een behoorlijk nette burger van;)
Al tijden geen snelheidsboete op de mat gehad. Zo gek is het dus niet dat goede voorbeeld geven….
Meer lezen? volg mij op instagram om te zien wanneer er weer een nieuwe blog online staat!